Torre del Oro to jedna z najbardziej charakterystycznych budowli Sewilli. Jest tutejszym symbolem, po którym bez pudła poznacie miasto na pocztówce czy zdjęciu. Pięknie prezentuje się o każdej porze roku. Rano, w pełnym słońcu i pod wieczór o zachodzie. Co warto o niej wiedzieć? Czy wiążą się z nią jakieś legendy? Dzisiaj wpis o Złotej Wieży.
Fakty
W XII i na początku XIII wieku muzułmańscy Almohadzi zaczęli mieć delikatnie mówiąc obsesję na punkcie bezpieczeństwa Sewilli – miasta, które obrali sobie za siedzibę krótkiego, acz intensywnego panowania swojej dynastii w tym regionie Al Andalus. Wokół miasta zbudowali podwójne mury, z których niektóre fragmenty miały nawet 6 metrów wysokości. W 1220 roku gubernator Cid Abu El Ola zarządził budowę imponującej obronnej wieży na pograniczu rzeki i rybackiej części miasta – El Arenal. Miała ona nie tylko pilnować miasta, ale też pełnić funkcję latarni rzecznej oraz służyć jako tarcza przed atakami od strony portu. Budowę wieży zakończono w lutym 1221 roku (niedawno obchodzono 800 lecie jej powstania).
W całości, muzułmańskie mury obronne Sewilli były naprawdę imponujące. Miały ponad 7 tys metrów długości, obejmowały,13 głównych bram wjazdowych, 6 mniejszych wejść i aż 166 wież. Złota Wieża była najpotężniejszą z nich.
Jej obronna funkcja związana była z istnieniem drugiej, prawie bliźniaczej wieży po drugiej stronie rzeki. Między nimi rozciągnięta była żelazna lina – łańcuch, który stanowił skuteczną zaporę dla statków i łodzi chcących dostać się do miast bez odpowiedniego przyzwolenia.
Muzułmanie wybudowali tylko pierwszy człon wieży. Chrześcijanie przejmując miasto w 1248 roku, dopiero po pewnym czasie wprowadzili swoje poprawki, rozbudowali system obronny i zwiększyli liczbę okien strzelniczych. Drugi, nieco węższy człon powstał już za panowania Piotra Okrutnego w XIV wieku. Z kolei ostatnia, najmniejsza część wybudowana w XVIII wieku (1760r) zwieńczona została złotą kopułą.
W okresie złotego wieku (jak widać hiszpanie mają słabość do tego kruszca), czyli okresu odkrycia i intensywnego eksploatowania obu Ameryk, Złota Wieża dalej pełniła funkcję obronną, ale też nierzadko, służyła jako prowizoryczne więzienie, w dużej mierze dla niesubordynowanych marynarzy.
Od 1944 roku znajduje się w niej Muzeum Żeglugi, w którym zobaczycie makiety statków, narzędzia nawigacyjne, oraz mapy morskie. Sala na parterze dedykowana jest z kolei historii budowy samej Złotej Wieży. Na samym szczycie wieży znajduje się taras widokowy, z którego można podziwiać panoramę centrum miasta, dzielnicę Trianę i rzekę Guadalquivir.
Ciekawostki i legendy
- Wieża ma 36 metrów wysokości i ok 16m średnicy.
- Nazwa wieży pochodzi od koloru materiałów wykorzystanych do jej budowy. Jednak arabowie, słynący raczej z wykorzystywania niskobudżetowych materiałów, do budowy wieży obronnej nie wykorzystywali raczej prawdziwych złotych płytek. Najnowsze odkrycia archeologiczne świadczą o tym, że legendarny złoty efekt mógł być uzyskany za sprawą zaprawy stworzonej z wapna i zmielonej słomy. Usytuowanie wieży nad brzegiem rzeki, bez żadnego cienia wokół dawało wrażenie ozłoconych murów. Dopiero kilka wieków później chrześcijanie dodali kopułę pokryta złotymi płytkami, dzięki którym nazwa Złota Wieża stała się jak najbardziej uzasadniona.
- W przekroju wieża jest dwunastokątem, czyli składa się z aż 12 boków.
- Niedaleko wieży, za bramą w budynku należącym do ubezpieczyciela Helvetia, znajduje się inna, nieco mniejsza (ma 8 boków) – Torre de la Plata (srebrna wieża). Można ją zobaczyć z bliska będąc w ogródku restauracji Casa Carmen. Obie – złota i srebrna wieża, połączone były murem (istniejącym do dziś) z wieżą znajdującą się w pobliżu Alcazaru. Ta ostatnia wieża obronna obecnie stanowi róg jednej z kamienic od strony Avenida de la Constitucion. Warto w tym miejscu zwolnić spacer, bo łatwo ją przegapić.
- Sewilska Złota Wieża oraz słynna obronna lina na rzece znajdują się w herbie innego regionu Hiszpanii – Kantabrii oraz jej stolicy Santander. Wszystko dlatego, że to właśnie kantabryjscy żeglarze, na rozkaz króla Ferdynanda III jako pierwsi sforsowali rzeczne zabezpieczenie miasta i umożliwili zdobycie go przez chrześcijańskie wojska w 1248 roku.
Informacje praktyczne
Bilet wstępu kosztuje 3€ i obejmuje wizytę na szczycie oraz w muzeum żeglugi.
Dzieci do 14 r.ż płacą 1.50€
Na wizytę w muzeum i na szczycie wieży można przeznaczyć ok 30 min.
Na wieżę wchodzi się po krętych, wąskich schodach, nie ma dostępu do windy.
Godziny otwarcia:
od poniedziałku do piątku od 9.30 do 18.45
w soboty i niedziele od 10.30 do 18.45.
W poniedziałki wejście bezpłatne
Nie jest wymagana rezerwacja
