Sewilla to świetna baza wypadowa do przeróżnych, pięknych zakątków Andaluzji. Jeśli wasz grafik nie jest zbyt napięty i nie chcecie ograniczać się tylko do zwiedzania stolicy regionu, koniecznie musicie wybrać się do Córdoby. Zakochacie się w tym miejscu.
Trochę historii
W Cordobie, jak zresztą w całej Andaluzji, przez wieki spotykały się różne kultury i w mniej lub bardziej przyjaznej atmosferze próbowały ze sobą funkcjonować. Córdoba przetrwała panowanie Rzymian, Bizancjum, Wizygotów a także Arabów i Chrześcijan. Była stolicą rzymskiej prowincji i miejscem narodzin Seneki. Swój największy rozkwit przeżyła jednak za czasów muzułmańskiego władcy Abd ar-Rahmana III, który w 929 roku ogłosił Córdobę oddzielnym, niezależnym od Bagdadu kalifatem. Miasto stało się wówczas najważniejszym i największym ośrodkiem miejski w basenie Morza Śródziemnego. Na potęgę budowano wtedy szkoły, szpitale, obiekty kulturalne i meczety. Jednak w 1031 roku, z powodu walk o władzę kalifat Córdoby zupełnie stracił na znaczeniu. Miasto stało się jednym z wielu stolic niewielkich prowincji a cały splendor przeszedł na Sewillę i Zaragoze. XIII wieczne podboje Ferdynanda III Kastylijskiego wygnały z miasta muzułmanów i żydów, którzy do tej pory żyli w stosunkowej zgodzie jednocześnie sprzyjając kulturalnemu rozkwitowi miasta. W Córdobie rozpoczął się okres stagnacji, który przerywany wojnami napoleońskimi a w XX wieku wojną domową, trwa do teraz.
Jak trafić
Córdoba to ważny ośrodek turystyczny Andaluzji, więc znalezienie połączenia między miastami nie będzie problemem. Z dworca w Sewilli regularnie kursują pociągi. Czas dojazdu mieści się między 45 min a 1h 15min, koszt biletu to ok 30€. Można też zdecydować się na autobus. Droga zajmie wam wówczas 2 godziny, ale sporo zaoszczędzicie. Bilet autobusowy do Córdoby w jedną stronę kosztuje ok 13€.
Co zobaczyć
Turystyczna Córdoba zajmuje niewielką powierzchnię, więc na obejrzenie najważniejszych punktów turystycznych możecie przeznaczyć jeden dzień. Weźcie jednak pod uwagę godziny otwarcia różnych obiektów. W zależności od tego czy przyjedziecie w sezonie letnim czy zimowym, godziny otwarcia, a także ewentualne przerwy, ulegają zmianie. Poza samymi zabytkami po Córdobie warto po prostu pospacerować. Pięknie, zwłaszcza wieczorem, prezentuje się deptak wzdłuż rzeki Guadalkiwir. Poza tym warto sprawdzić jak urokliwa jest cała Żydowska dzielnica okalająca słynną Mezquite. Ale po kolei:
Mezquita-Catedral – to najważniejszy punkt programu każdej wycieczki do Córdoby. Oficjalna nazwa to Wielki Meczet w Córdobie. La Mezquita została wybudowana w VIII wieku w miejscu, w którym na początku VI wieku Wizygoci wznieśli kościół pod wezwaniem św. Wincentego. Wybudowany w czasie wielkiego rozkwitu miasta meczet, odpowiadał potędze Córdoby. Liczne rozbudowy i architektoniczne udoskonalenia stworzyły budynek z 544 kolumnami zajmujących powierzchnią ponad 14ooo m2 W czasie rekonkwisty, po decyzji Ferdynanda Kastylijskiego wewnątrz budynku wybudowano gotycką katedrę. Cały budynek rozbudowywany był pięciokrotnie. Obecnie jego powierzchnia to prawie 23000 m2, co daje Mezquicie pierwsze miejsce na liście największych meczetów w Europie. Normalny bilet wstępu to 8€. Do godziny 10 do Meczetu można wejść bez biletu.
Calleja y Plaza de las Flores – Córdoba to miasto kwiatów a najważniejsze święta z tym związane obchodzone są w maju. W tym czasie ogłaszany jest konkurs na najlepiej udekorowane patio. Calleja y Plaza de las Flores to miejsca na tyłach Mezquita, gdzie zazwyczaj kwieciste dekoracje są najpiękniejsze. Jednak podczas święta miasta nie warto ograniczać się tylko do tych miejsc. Cała Córdoba wręcz tonie w kwiatowych dekoracjach. Można więc po prostu spacerować po mieście w poszukiwaniu pięknych ogrodów lub ewentualnie sprawdzić w przewodnikach lokalizacje tych patio, które biorą udział w konkursie.
La Judería – najważniejsza turystycznie i niezwykle piękna część historycznej Córdoby. Dzielnica żydowska zaczyna się mniej więcej na wprost głównego wejścia do Mezquita, między ulicami Almanzor i Romero a Judios i Tomas Conde. Najważniejszym punktem zwiedzania tej części miasta powinna być Synagoga. Cała La Judería wpisana została na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Sinagoga – to jedyna w Andaluzji i najlepiej zachowana w całej Hiszpanii średniowieczna synagoga, wybudowana w 1315 roku. Po wypędzeniu Żydów z miasta budynek pełnił różne funkcje, między innymi szkoły oraz szpitala dla chorych na wściekliznę. Przed wycieczką koniecznie sprawdźcie aktualne godziny otwarcia dla zwiedzających.
Alcázar de los Reyes Cristianos – to kolejna budowla Córdoby, która przez wieki zmieniających się dominacji, zmieniała również swój wygląd i funkcje. Za czasów muzułmańskich Alcázar jako twierdza był częścią Głównego Pałacu Kalifatu. W czasach panowania chrześcijan, Alcázar stał się królewską rezydencją i został całkowicie przebudowany w 1227 roku przez króla Alfonso XI. Od 1482 Pałac był siedzibą hiszpańskich królów a od 1492 siedzibą sądów Hiszpańskiej Inkwizycji. Alcázar to jedyna gotycka i całkowicie świecka budowla która zachowała się w Córdobie.
Puente Romano – Most Rzymski nad rzeką Guadalkiwir łączy dzielnicę Campo de la Verdad z La Catedral. Został wybudowany w I w p.n.e przez Rzymian. Most ma długości 247 m i szerokości 9m. Przez wieki prowadziła przez niego jedna z głównych dróg łączących Cádiz z Rzymem. Wielokrotnie odnawiany i przebudowywany, do dzisiaj oryginalne pozostają jedynie 2 spośród 16 arkad wybudowanych w czasach Cesarstwa.
Co zjeść
Będąc w Córdobie musicie spróbować kilku przysmaków. Na przystawkę powinno wjechać salmorejo, bo to właśnie Córdoba jest kolebką tej gęstej, zimnej zupy. Na danie główne polecam flamenquines czyli coś na kształt smażonych naleśników z iberyjską szynką i serem. Córdobie powinniście też spróbować smażonego bakłażana z melasą (berenjena) a na deser pomarańczy, które w tym regionie uchodzą za najlepsze.
Dobra rada: nie bójcie się restauracji i barów znajdujących się wokół Mezquite. Ceny wcale nie są wygórowane, a kuchnia jest naprawdę dobra, tradycyjna i nie tak bardzo turystyczna jak mogłoby się wydawać.